Czatuj w Głogów Małopolski

Głogów Małopolski to miasto w powiecie rzeszowskim, w województwie podkarpackim. Według stanu na 31 grudnia 2008 r. Liczba ludności wynosi 5.325. Głogów Małopolski leży w południowej części Kotliny Sandomierskiej i historycznie należy do województwa małopolskiego. Od momentu powstania aż do rozbiorów miasto należało do województwa sandomierskiego. W latach 1772 - 1918 należał do austriackiej prowincji Galicja. Odległość do Rzeszowa wynosi 12 kilometrów. Miasto jest obsługiwane przez system transportu miejskiego Rzeszowa, ma również stację kolejową, z połączeniami do Rzeszowa, Stalowej Woli i Lublina. Ponadto Głogów leży przy drodze krajowej nr 9, która jest częścią europejskiej trasy E371. Ruch drogowy omija teraz centrum miasta dzięki otwartej w 2005 r. Obwodnicy o długości 5 km.

Historia Głogowa rozpoczyna się 22 kwietnia 1570 r., Kiedy miejscowy szlachcic Krzysztof Glowa z Nowosielca wydał dokument, na którym nowiutki miasto Głowów miało powstać w lesie wzdłuż szlaku handlowego do Sandomierza. Zgodnie z planami Glowej miasto miało stać się idealnym renesansowym ośrodkiem miejskim konkurującym z pobliskim Rzeszowem. Architekci zatrudnieni przez Glową zaprojektowali duży rynek z działkami na 40 domów. Ponadto stworzono specjalne działki na ogrody, kościół, plebanię,łaźnię, szpital, młyn, browar i folwark. Zgodnie z pierwotnymi planami Głowów miał mieć 200 domów, których mieszkańcy mieli być zwolnieni z podatków na 20 lat. Zaplanowano dwa jarmarki rocznie, targi odbywały się w każdy wtorek, a mieszkańcom wolno było warzyć własne piwo. Kształt władz miejskich i sądu opierał się na prawie miejskim prawa magdeburskiego. Po śmierci Krzysztofa Glowej miasto należało do kasztelana sandomierskiego Mikołaja Spytko Ligezy z Bobrka. Nowy właściciel potwierdził wszystkie uprawnienia, przyznając nowe. Ligeza założył drewniany kościół parafialny z dzwonnicą, szpital dla ubogich i drewniany ratusz.

Po najeździe Tatarów krymskich miasto otoczono wałami ochronnymi z kilkoma wieżami, których ślady są nadal widoczne w niektórych miejscach. Mikołaj Ligeza zmarł w 1637 r., A po jego śmierci Głowów wraz z Rzeszowem i Sędziszowem Małopolskim został pojmany przez rodzinę Zasławskich. Wkrótce potem przeszedł w ręce rodziny Lubomirskich, która była jej właścicielem przez 150 lat, i zmieniła nazwę na Głogów. Miasto zostało spalone przez żołnierzy Jerzego II Rakoczego podczas najazdu szwedzkiego na Polskę. Po raz kolejny został splądrowany i zniszczony podczas Wielkiej Wojny Północnej. W 1725 r. Urszula Lubomirska wybudowała mały pałac wraz z rozległym ogrodem. W 1766 r. Ukończono nowy kościół wraz z klasztorem wraz z ratuszem. Głogów prosperował w drugiej połowie XVIII wieku. Do 1772 r. Należał do małopolskiego województwa sandomierskiego, aw latach 1772–1918 był częścią austriackiej prowincji Galicja. Miasto było znane w regionie z okazji targów.

W XIX wieku Głogów pozostał lokalnym centrum handlowym i administracyjnym, z sądem, pocztą, notariuszem, apteką i szkołą. Mieszkańcy miasta aktywnie wspierają ruchy patriotyczne, część z nich przystępuje do powstania listopadowego i powstania styczniowego, które miało miejsce w kontrolowanej przez Rosję Kongresowej Polsce. Większość budynków wykonano z drewna, co spowodowało częste pożary. Aby temu zapobiec, w 1878 r. Utworzono ochotników Firefigter. W 1903 r. Otwarto tu lokalne biuro Stowarzyszenia Gimnastycznego Sokol, a jego członkowie dołączyli do Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego. W II Rzeczpospolitej Głogów należał do województwa lwowskiego, a pod koniec lat 30. XX w. Wraz z Centralnym Obszarem Przemysłowym znaczenie miasta zostało zmniejszone kosztem szybko rosnącego Rzeszowa. W rezultacie Głogów zamienił się w podmiejskie miasto Rzeszów. Podczas II wojny światowej miejscowa ludność żydowska została eksterminowana przez Niemców podczas Holokaustu.

Około 5000 osób, zarówno Polaków, jak i polskich Żydów, zostało zamordowanych w lesie, położonym między Głogowem a Rzeszowem. W nocy z 22 na 23 lutego miasto zostało zdobyte przez lokalną jednostkę Armii Ludowej, aw potyczce spalono ratusz. W odwecie gestapowcy zastrzelili później 6 zakładników. Miasto zostało zdobyte przez Armię Czerwoną 30 lipca 1944 roku. Wkrótce po wojnie, gdy starożytne śląskie miasto Głogów zostało przyłączone do PRL, do nazwy miasta dodano przymiotnik „Małopolski”, aby odróżnić go od śląskiego miasta. W 1950 r. Zakończono elektryfikację miasta, aw 1960 r. Głogów Małopolski otrzymał połączenie kolejowe z Rzeszowem.

23-423, Lipiny Górne-Lewki

https://en.wikipedia.org/wiki/G%C5%82og%C3%B3w_Ma%C5%82opolski