Czatuj w Blachownia

Blachownia to miasto w powiecie częstochowskim, woj.Śląskie, Polska. Leży około 10 km na zachód od Częstochowy. Miasto należy do historycznej Małopolski i znajduje się przy drodze krajowej nr 46. W przyszłości autostrada A1 przejdzie w pobliżu Blachowni. W mieście znajduje się także stacja kolejowa. Ponieważ Blachownia leży tak blisko Częstochowy, obsługuje ją system masowego transportu miejskiego. Historia Blachowni sięga 1356 r., Kiedy to król Kazimierz Wielki udzielił zezwolenia na założenie dwóch wsi na terenie pod jurysdykcją starosty z pobliskiego Olsztyna. Doprowadziło to do napływu osadników, a ten obszar zachodniej Małopolski, położony w pobliżu granicy z rządzonym przez Czechy Śląskiem, wyłonił się jako ośrodek przemysłu, z kilkoma kuźniami i kujonami.

W XVI wieku, kiedy osada Łojki należała do województwa krakowskiego, posiadała aż 36 kuźni, napędzanych kołami wodnymi. Ponadto wydobyto rudę żelaza, aw jednym z istniejących jeszcze dokumentów z 1531 r. Król Zygmunt August pozwolił człowiekowi o nazwisku Błazej Łojek na prowadzenie kuźni. W 1606 r. W granicach dzisiejszej Blachowni znajdowała się osada Trzepizury, która składała się z trzech domów i karczmy. W 1610 r. Mikołaj Wolski, starosta krzepicki, zbudował dwa wczesne wielkie piece, kupując także kuźnię z dwoma młotami zasilanymi wodą. Do 1630 r. Lokalne zakłady metalowe wytwarzały rocznie około 800 wagonów żelaznych wraz z narzędziami rolniczymi, blachą i kulami armatnimi. W 1631 r. Zakłady metalowe odwiedził król Władysław IV Waza. W drugiej połowie XVII wieku centrum przemysłowe Blachowni, wraz z całą Małopolską, spadło po inwazji szwedzkiej na Polskę. Przez 150 lat lokalne rośliny nie były wymienione w żadnym źródle.

W 1782 r. Opisane są dwie krwawice w pobliżu Krzepic. Po rozbiorach Polski Blachownia od 1815 r. Należała do kontrolowanej przez Rosję Polski Kongresowej, od 1867 r. Jako część guberni piotrkowskiej. Dzięki staraniom Stanisława Staszica rzemieślnicy z Gliwic i technologia z Berlina zostali przywiezieni do Blachowni, aby odtworzyć przemysł metalowy. W 1834 r. Bank Polski wydzierżawił powierzchnię dla przyszłej huty wraz z dwoma nowoczesnymi wielkimi piecami. Wkrótce otwarto pierwsze kopalnie rudy żelaza, aw 1837 r. Piece były używane. Młyn był zarządzany przez niemieckiego inżyniera Heinricha Karla Kadena z Saksonii, a koszt budowy fabryki wynosił 382,099 złotych. Aby zwiększyć nakład energii, z Anglii sprowadzono maszynę parową, dzięki czemu Blachownia stała się jednym z najnowocześniejszych młynów w Kongresowej Polsce. W 1838 r.

Huta Blachownia zatrudniała 74 osoby, niedługo potem dodano odlewnię. Jednak do 1848 r. Koszty produkcji okazały się zbyt wysokie i nie było popytu na produkty Blachowni. W 1872 r. Młyn przejęła rosyjska rodzina cesarska, która w 1897 r. Wydzierżawiła ją berlińskiej firmie Laura und Konigshutte. Młyn zatrudniał około 500 osób, a jego produkty były eksportowane głównie do rozległego imperium rosyjskiego, w tym do Dalekiego Wschodu. Robotnicy z Blachowni aktywnie uczestniczyli w rewolucji 1905 r. Blachownia była jedną z pierwszych osad, która została zdobyta przez niemieckie wojska cesarskie na początku I wojny światowej. Nastąpił gwałtowny spadek poziomu życia, a zatrudnienie zmniejszyło się z 1200 do 400. W II Rzeczypospolitej Blachownia należała do województwa kieleckiego. Huta została znacjonalizowana, a następnie sprzedana Stowarzyszeniu B. Handtke z Warszawy. Osada miała własne stowarzyszenie sportowe, straż pożarną i szkoły.

Ponieważ Blachownia znajdowała się w pobliżu polsko-niemieckiej granicy przed 1939 r., Została zdobyta trzeciego dnia kampanii wrześniowej. Blachownia została bezpośrednio przyłączona do III Rzeszy, jako część Górnego Śląska Gau. Niemcy zmienili nazwę na Blachstadt i utworzyli powiat. Blachownia była siedzibą lokalnego biura Gestapo i Arbeitsamt. Młyn został przemianowany na Eisenwerke Handler, a polscy robotnicy przymusowi byli traktowani jak niewolnicy, pracujący przez 11 godzin dziennie, z minimalnym wynagrodzeniem. Po wojnie Blachownia należała do województwa kieleckiego do 1950 r., Aw tym roku została przeniesiona do województwa katowickiego.

97-400, Bełchatów
97-402, Bełchatów
97-403, Stoki

https://en.wikipedia.org/wiki/Blachownia