Czatuj w Wolbórz

Wolbórz to miasto w powiecie piotrkowskim, w województwie łódzkim, w centralnej Polsce. Jest siedzibą gminy o nazwie Gmina Wolbórz. Leży wzdłuż drogi krajowej nr 8, około 16 km na północny wschód od Piotrkowa Trybunalskiego i 41 km na południowy wschód od stolicy regionu Łodzi. Miasto liczy 2 339 mieszkańców. Prawa miejskie otrzymała w 1273 r., A utraciła w 1870 r., Kiedy władze rosyjskie ukarały swoich mieszkańców za poparcie powstania styczniowego. Wolbórz został wówczas sklasyfikowany jako wieś, dopóki nie odzyskał statusu miasta 1 stycznia 2011 r. Nazwa miasta nie została założona do lat 20. XX wieku. Wcześniej był znany jako Woybor, Voibor, Woibor, Wojbor, Olborz i Woyborz.

Według archeologów pierwsze osady ludzkie pojawiły się dziś w Wolborzu w ok.4000 rpne We wczesnych czasach Królestwa Polskiego Wolbórz pojawił się jako ośrodek lokalnej jednostki administracyjnej o nazwie opole, która później przekształciła się w kasztelanię. W 1120 r. Wolbórz stał się jednym z miejsc biskupów kujawskich. W tym czasie był już ważnym ośrodkiem handlowym, co zostało potwierdzone w 1273 r., Kiedy Wolbórz otrzymał prawa miejskie w Środzie Śląskiej, od księcia Leszka II Czarnego. W 1357 r. Przywilej Wolborza wzorowany był na bardziej współczesnych prawach magdeburskich, a miasto było tak ważne,że miało oddział Akademii Krakowskiej, rektora, sześciu profesorów i pozwolenie na nadawanie tytułów akademickich.9 września 1409 r. Król Władysław II Jagiełło wydał tu apel do polskiego duchowieństwa i szlachty, wzywając ich do walki z Krzyżakami. Także rycerze z Małopolski, Podola i Rusi Czerwonej skoncentrowali się tu przed bitwą pod Grunwaldem.

Król Jagiełło odwiedził Wolbórz aż 15 razy, do miasta przyjechali także inni polscy władcy, zwłaszcza gdy w pobliskim Piotrkowie Trybunalskim odbył się Trybunał Koronny. W XV i XVI wieku Wolbórz prosperował. Miasto było dużym centrum handlowym i rzemieślniczym, z wieloma warsztatami, browarami i młynami. W 1521 r. Wolbórz liczył 3000 mieszkańców, pięć kościołów, trzy synagogi, trzy szpitale, 400 domów, ratusz, zamek biskupi z włoskim ogrodem i 259 rzemieślników. W 1536 i 1548 r. Miasto zostało spalone w pożarach. W 1544 r. Kościół św. Mikołaja został przekształcony w kolegiatę, aw 1553 r. Andrzej Frycz Modrzewski został miejscowym wójtem. Okres prosperity zakończył się w XVII wieku. W 1618 r. Wolbórz spłonął w pożarze. W 1655 r. Miasto zostało splądrowane przez szwedzkich żołnierzy. W 1671 r. Miasto ponownie spłonęło. Po tych nieszczęściach Wolbórz nigdy nie doszedł do siebie. Po rozbiorach Polski i Kongresie Wiedeńskim Wolbórz od 1815 r.

Należał do kontrolowanej przez Rosję Kongresowej Polski. W 1870 r., Po powstaniu styczniowym, utracił prawa miejskie. W 1892 r. Liczba ludności wynosiła 3000, w tym 700 Żydów. Do głównych zabytków należą: park i pałac biskupów kujawskich, kolegiata św. Mikołaja, XIX-wieczna synagoga, cmentarze, XIX-wieczne kamienice i pozostałości zamku biskupiego.

99-311, Stradzew

https://en.wikipedia.org/wiki/Wolb%C3%B3rz